Πληθαίνουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες για μυστικές πτήσεις αεροσκαφών της CIA στην Ευρώπη και η Ελλάδα ακούγεται ως σταθμός πολλών από τις πτήσεις αυτές. Η κυβέρνηση τηρεί από την πρώτη στιγμή συγκεκριμένη θέση: σιωπά αμήχανη. Εξάλλου, ο προσδιορισμός του χρόνου των περισσότερων πτήσεων είναι από μόνος του αποκαλυπτικός: καλοκαίρι συλλήψεων για την υπόθεση 17 Νοέμβρη, Ολυμπιακοί Αγώνες. Δύσκολα η Αθήνα μπορεί να επικαλεστεί άγνοια, γιατί τότε πρέπει να παραδεχτεί αδυναμία ελέγχου του εθνικού χώρου και μειωμένη εθνική κυριαρχία. Οι υπόλοιπες πτήσεις έντονα «μυρίζουν» Αλ Κάιντα, οπότε ποιος θα τολμούσε να παρέμβει στην υπερατλαντική τρομοεκστρατεία; Οι αποκαλύψεις συμπληρώνουν τις καταγγελίες για απαγωγή περισσότερων από 20 μεταναστών τον Ιούλιο σε τρεις ελληνικές πόλεις, πολυήμερη κράτησή τους σε άγνωστη τοποθεσία και μυστική ανάκρισή τους από ξένους πράκτορες. Εύκολα λοιπόν εξηγείται η περίεργη γλωσσικά και ανάπηρη νοηματικά δήλωση του υφυπουργού κ. Νεράντζη «Είναι ανεπιβεβαίωτες οι πληροφορίες. Δεν υπάρχουν στοιχεία για να επιβεβαιώνουν».
Το θέμα όμως είναι η σιωπή μας. Όχι της κυβέρνησης, αυτής ή της προηγούμενης, αλλά η δική μας. Η προϊούσα εξοικείωσή μας με την αποτρόπαιη όψη του τέρατος. Η αποδοχή της κυνικής μετατροπής όλο και μεγαλύτερων περιοχών του πλανήτη σε ζώνες μειωμένης ισχύος του διεθνούς δικαίου και του δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο συμβιβασμός με μια εικονική πραγματικότητα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Πού πήγαν τα αντανακλαστικά μας; Και αν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες το θέμα πήρε κάποιες διαστάσεις, είναι λυπηρή η αδράνεια στην Ελλάδα. Οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, με ελάχιστες εξαιρέσεις, σιωπούν, οι πολιτικοί φορείς περιορίστηκαν σε μια ολιγόλεπτη μη-συζήτηση στη Βουλή, η δικαιοσύνη αδρανεί (δε θεώρησε άραγε κάποιος δικαστικός λειτουργός άξια διερεύνησης ούτε τα στοιχεία για μυστικές πτήσεις ούτε τις απαγωγές και τον εκφοβισμό;) και την τιμή μας σώζουν μόνο μερικά δημοσιεύματα.
Οι εξελίξεις δεν έχουν τέλος και ό,τι σήμερα φαίνεται απίθανο αύριο μπορεί να επιβεβαιωθεί. Προς τα παρόν, μυστικά κέντρα κράτησης αναφέρονται στη Ρουμανία και την Πολωνία. Τρομάζει όμως κανείς αν αναρωτηθεί πού κρατήθηκαν οι απαχθέντες μετανάστες τον περασμένο Ιούλιο. Τρομάζει μάλιστα ακόμα περισσότερο αν φανταστεί μια αντίστοιχη αμεριμνησία θεσμών και κοινής γνώμης στο υποθετικό σενάριο της αποκάλυψης αντίστοιχου κέντρου στη χώρα μας. Ακραία υπόθεση; Μακάρι.
αντίφωνο 