Προς φίλους και φίλες που ψηφίζουν στον Πειραιά, εκεί δηλαδή που παίζεται το πρελούδιο της πλήρους βαλκανοποίησης/κολομβοποίησης της πολιτικής ζωής. Στον δεύτερο γύρο, κλείστε μάτια και μύτη και ψηφίστε Μιχαλολιάκο.
Δεν πίστευα ότι θα το έλεγα ποτέ αυτό στη ζωή μου, ξέρω το ποιον του ανδρός (το υποπτεύομαι έστω) αλλά κι αυτός ακόμα εκπροσωπεί τα τελευταία αναχώματα της (μιας κάποιας) πολιτικής απέναντι στα προκεχωρημένα φυλάκια της νύχτας.
Απέναντι στον Μαρινάκη είναι πολυτέλεια, αυτοκτονική πολυτέλεια, η σιγουράντζα του τύπου: ούτε τον έναν ούτε τον άλλο. Μην το πείτε πουθενά, κρατήστε το για την τελευταία σας εξομολόγηση -ή αν προτιμάτε μην το πείτε μήτε του παπά- θα είμαστε κι εμείς διακριτικοί και δεν θα σας ρωτήσουμε μπροστά σε κόσμο τι ψηφίσατε.
Την ώρα που ο Πειραιάς γυρνάει ολοταχώς στον Μεσοπόλεμο, την ώρα που ο εσμός του υποκόσμου, χουλιγκάνοι, μπράβοι, φουσκωτοί, χρυσαυγίτες (δεν είναι κατ΄ανάγκη διαφορετικές κατηγορίες) όχι μόνο βγαίνει από τις τρύπες του, όχι μόνο θέλει να ελέγχει την παρτίδα αλλά διεκδικεί να το κάνει κι αυτοπροσώπως κι όχι με τις παλαιού τύπου πρακτορεύσεις συμφερόντων, τότε ακόμα κι ο Διάβολος γίνεται κάπως συμπαθητικούλης για μια ad hoc συνεργασία.
Και πάντως, το φάρμακο δεν είναι ανάγκη να μας αρέσει. Μπορεί άνετα να μας βρωμάει κιόλας…
αντίφωνο 