Η κατάληψη της Νομικής αποτελεί μεγάλων διαστάσεων ανοησία. Η εμπλοκή των μεταναστών στη στρατηγική της έντασης και η υπαγωγή του πολιτικού / ανθρωπιστικού ζητήματός τους στο φορτισμένο ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου είναι αστοχία ολκής. Επιπλέον, η υπόνοια ότι μπορεί να χρησιμοποιούνται τα σώματα των μεταναστών ως πολιτικό κεφάλαιο προκαλεί θυμό. Αρκεί η χαρά στα πρόσωπα εκπροσώπων της εξτρεμιστικής Δεξιάς για να γίνουν κατανοητά τα παραπάνω.
Αυτή η πολιτική τύφλωση τμημάτων της Αριστεράς προκάλεσε αντίδραση πρωτοφανή σε ένταση. Μια αντίδραση κραυγαλέα που υπερέβαινε κατά πολύ το αντικείμενό της. Η ανόητη κατάληψη της Νομικής μοιάζει να ξύπνησε τον φόβο ότι θα αφήσουν οι μετανάστες τα υπόγεια και τα χωράφια για να γίνουν -άτσαλα και κακοσκηνοθετημένα- μέρος της παρανοϊκής νεοελληνικής δημόσιας σκηνής.
Ο φόβος αυτός έριξε βαριά σκιά στον δημόσιο διάλογο. Η κατάληψη επισκίασε την απεργία πείνας για πραγματικά προβλήματα. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στο πανεπιστημιακό άσυλο και την ταυτότητα των εμπνευστών της κατάληψης. Σε αυτόν τον φάλτσο διάλογο δεν ήξερες τι να πρωτοθαυμάσεις: το εισαγγελικό ύφος τηλεοπτικών παρουσιαστών που εκτόξευαν την ιερή οργή τους κατά μεταναστών, πρυτάνεων και «συνοδοιπόρων». Την ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού που χειρίζεται ένα σύνθετο θέμα με όρους πρόσκαιρης δημοφιλίας. Την έλλειψη αντανακλαστικών του Δήμου. Τον μαγικό τρόπο που πέρασε στη σκιά το ζήτημα της αξιοπρέπειας ανθρώπων με βιοτικές σχέσεις στην Ελλάδα οι οποίοι εντάσσονται σταδιακά στον κοινωνικό και τον οικονομικό της κορμό. Άνθρωποι αόρατοι, χωρίς όνομα και υπόσταση απέναντι στη διοίκηση, ευάλωτοι σε εκμετάλλευση και αυθαιρεσία.
Η συζήτηση αυτή παγιδεύεται μεταξύ δυο αλληλοτροφοδοτούμενων μαξιμαλισμών: «νόμιμοι όλοι» εναντίον του «να φύγουν όλοι». Πάλι αποδείχτηκε πως η ρητορεία περί άνευ όρων νομιμοποίησης των χωρίς χαρτιά είναι θείο δώρο για τους ηγήτορες του φόβου, μιντιακούς και κοινοβουλευτικούς. Το εγχείρημα της κατάληψης άνοιξε την πόρτα στα λιοντάρια και τα άφησε να «περιποιηθούν» τους μετανάστες.
Το ερώτημα όμως παραμένει: η αυτοϋπονόμευση του αιτήματος αρκεί για να μας αποσπά από το μείζον; Μπορεί η ελληνική κοινωνία να αποφεύγει ες αεί τη συγκρότηση ενός πλέγματος δικαιωμάτων όσων επί μακρόν διαβιούν εδώ; Πόση τύφλωση απαιτείται για να μη βλέπουμε τους ανθρώπους-σκιές; Πόση υποκρισία για να παραγνωρίζουμε ότι η έως δουλείας εργασιακή εκμετάλλευση σχετίζεται άμεσα με το καθεστώς διαμονής τους; Πόση μανία αυτοκαταστροφής για να παραβλέπουμε πως η θεσμική αφάνεια χιλιάδων μεταναστών τροφοδοτεί παραβατικότητα και προβλήματα κοινωνικής συνοχής; Πόση ανοχή για να επιτρέπουμε στους ψηφοσυλλέκτες υποστηρικτές αυτής της αφάνειας ανερυθρίαστα να καμώνονται πως κόπτονται για τη δημόσια ασφάλεια;
αντίφωνο 
Τελικα, το μεταναστευτικο ειναι η Λυδία Λίθος των προβλημάτων μας…
διά πάσα νόσο και πάσα μαλακία
Εξαιρετικό κείμενο. Υπέροχο. Εγώ βέβαια κινούμαι σε άλλη λογική, και τελικά αντί να συζητάμε το μεταναστευτικό, καθόμαστε και μαλώνουμε για το ακαδημαϊκό άσυλο.
το μεταναστατευτικό ειναι ο καθρεφτης που μας λεει την αλήθεια. Η ελληνική κοινωνια προτιμά το πορτραιτο του Ντοριαν Γκρευ .Και δεν αντεχει την αληθεια της (Ολοι)
Προσυπογράφω κάθε λέξη αυτού του κειμένου…
(Να προσθέσω ωστόσο πως όσοι φαίνεται να εκπλάγησαν από αυτό το γεγονός δεν έχουν μελετήσει καθόλου καλά την δράση αυτών των τμημάτων της αριστεράς…)
‘Μπορεί η ελληνική κοινωνία να αποφεύγει ες αεί τη συγκρότηση ενός πλέγματος δικαιωμάτων όσων επί μακρόν διαβιούν εδώ; Πόση τύφλωση απαιτείται για να μη βλέπουμε τους ανθρώπους-σκιές; Πόση υποκρισία για να παραγνωρίζουμε ότι η έως δουλείας εργασιακή εκμετάλλευση σχετίζεται άμεσα με το καθεστώς διαμονής τους; Πόση μανία αυτοκαταστροφής για να παραβλέπουμε πως η θεσμική αφάνεια χιλιάδων μεταναστών τροφοδοτεί παραβατικότητα και προβλήματα κοινωνικής συνοχής; Πόση ανοχή για να επιτρέπουμε στους ψηφοσυλλέκτες υποστηρικτές αυτής της αφάνειας ανερυθρίαστα να καμώνονται πως κόπτονται για τη δημόσια ασφάλεια;’: αυτονόητα όλα αυτά, αρκεί να μην ξεχνάμε ότι εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών στην Ελλάδα μας ήρθαν από θεοκρατικά καθεστώτα όπως του Αφγανιστάν ή του Ιράν. Και ότι αυτό που κυρίως τους έφερε στην Ελλάδα ήταν η φτώχεια, όχι οι λογιών ανελευθερίες στις οποίες γεννήθηκαν και με τις οποίες έχουν ποτιστεί. Οι φωνές που καλούν για τη νομιμοποίησή τους εν ονόματι του ανθρωπισμού δεν νομίζω ότι λαμβάνουν τόσο υπόψη την προέλευση αυτών των ανθρώπων, και το πόσο διαφορετικό από το δυτικό είναι το πρότυπο πολίτη και ανθρώπου που ακολουθούν (όπως φάνηκε πρόσφατα με κάποιους μετανάστες που δημοτικοί αστυνομικοί τους έσχισαν ή νόμιζαν ότι τους έσχισαν σελίδες από το Κοράνι…). Κάτι που επίσης προβληματίζει στην Ελλάδα είναι ότι αν τολμήσεις να εκφράσεις τέτοιους προβληματισμούς κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι ‘αριστεροί’ θα βγουν να υπερασπιστούν τους μετανάστες ενάντια στον ‘ρατσισμό’ ή δεν ξέρω τι άλλο. Ξεχνώντας ότι αυτή η ανεκτικότητα αποτελεί δυστυχώς γνώρισμα του δυτικού πολιτισμού και μόνο. Μπορεί στην Ελλάδα να μιλάμε (και ορθώς) για ‘Ελληναράδες’, αλλά δεν νομίζω ότι θα βλέπαμε κανένα σε κάποιο ισλαμικό καθεστώς να μιλά για Ισλαμιστάδες…
Μπράβο, φίλε.
@gerasimos,
Ας προσπαθησω να το «μεταφρασω», μερικες δεκαετιες νωριτερα, δλδ, πώς θα εκφραζοντουσαν μερικοι φιλοι μας για μας…
«αυτονόητα όλα αυτά, αρκεί να μην ξεχνάμε ότι εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών στην Γερμανία, Βέλγιο, ΗΠΑ, κλπ, μας ήρθαν από συντηρητικά και μιζερα καθεστώτα όπως της Ελλάδας. Και ότι αυτό που κυρίως τους έφερε στις χωρες μας ήταν η φτώχεια, όχι οι λογιών ανελευθερίες στις οποίες γεννήθηκαν και με τις οποίες έχουν ποτιστεί. Οι φωνές που καλούν για τη νομιμοποίησή τους εν ονόματι του ανθρωπισμού δεν νομίζω ότι λαμβάνουν τόσο υπόψη την προέλευση αυτών των ανθρώπων, και το πόσο διαφορετικό από το δυτικό είναι το πρότυπο πολίτη και ανθρώπου που ακολουθούν…»
___________
Σημειωτέον ότι οι έλληνες μετανάστες πήγαιναν με βράκες και μαντήλες στην Αμερική π.χ., αλλαζαν ενδυμασια λογω συνθηκων, αλλα μεχρι σημερα ακομα, η νοοτροπια της πλειονοτητας των ελληνων ομογενων ειναι συντηρητικη ως το κοκκαλο.
Βεβαια, σημερα ολοκληρος ο «δυτικος κοσμος» εχει κανει πιρουέττα 180 μοιρων προς το συντηρητισμο και όχι επειδη μιμειται τους μεταναστες αλλα επειδη αντιδρα στο φαινομενο μεταναστευση. Δεν ειχαν υπολογισει αυτον τον παραγοντα οταν τους βομβαρδιζαν ή μηπως το ειχαν υπολογισει; Αυτο ειναι ενα καλο ερωτημα.
«Η κατάληψη της Νομικής αποτελεί μεγάλων διαστάσεων ανοησία» δεν έγινε καμμιά κατάληψη της Νομικής, οι μετανάστες ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ εγκαταστάθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη του Φοιτητικού Συλλόγου σε άδειο-αχρησιμοποίητο κτήριο (νέα πτέρυγα) της Νομικής, άσχετο με τις όποιες εκπαιδευτικές διαδικασίες. Στη συνέχεια ο πρύτανης κήρυξε λοκ-άουτ ανάγοντας την κοινωνική χρήση ενός άδειου πανεπιστημιακού χώρου (ασύλου) σε πρόβλημα δημόσιας τάξης. Απο πίσω κι όλος ο ρατσιστικός συρφετός που αναπαράγεται και εδώ.
Δεύτερον, η αριστερά δεν είναι σε θέση να χωρίσει δυο γαϊδάρων άχυρα, πόσο μάλλον να βάλει 300 ανθρώπους να παίξουν τη ζωή τους για μικροπολιτικά συμφέροντα. Wake up n smell the roses. Αυτό που κολάζει όλα τα φερέφωνα, είναι ότι οι μετανάστες πρώτη φορά τόσο μαζικά κι ανοιχτά, αποφασίζουν και δρουν πολιτικά ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ, νόμιμη ή παράνομη, χωρίς ανάγκη καθοδηγητών και συμβουλατόρων, με την ταξική κι ανθρώπινη αλληλεγγύη μετρημένων ντόπιων και μεταναστών.
Ενημέρωση απ’ τους ίδιους: http://hungerstrike300.espivblogs.net/
ΠΡωτοβουλία αλληλεγγύης: http://allilmap.wordpress.com/
ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ
Για να μη φλυαρήσω άλλο, ανέβασα στο μπλογκ μου σχετική ανάρτηση με αφορμή την παρούσα…
Διαπιστωση: μερικοι ανθρωποι εννοούν «συζητηση» το να μιλούν εκείνοι και να (θέλουν να) λαβαίνουν απαντήσεις που συμφωνούν με τα λεγόμενά τους.
Καλησπέρα Κωστή,
εξαιρετικό το κείμενο! M’αρέσει γιατί είναι δίκαιο, χωρίς όμως να ορίζει το δίκαιο ως «το μέσον της απόστασης ανάμεσα στην Χρυσή Αυγή και το ΣΥΡΙΖΑ».
Θα συμφωνήσω απόλυτα σε όσα λες για το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, Δικτύου, κλπ, τους αναγνωρίζω τις καλύτερες των προθέσεων, αλλα έχω όλο και περισσότερο την εντύπωση ότι μάχονται με τα όπλα του ’80, ενώ βρισκόμαστε στο 2011… Γενικά, αυτός ο χώρος θα πρέπει να συζητήσει/-ούμε την τακτική πολύ σοβαρά πολύ σύντομα.
Απο’κεί και πέρα όμως, θεωρώ ότι ήταν μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία για πολλούς άλλους. Καταρχήν για την «υπεύθυνη αριστερά» των Κουβεληδων (στο ΚΚΕ δεν αναφέρομαι, για προφανείς λόγους)… η στάση τους είναι ακατανόητη, είναι από τους λίγους που θα μπορούσαν να σπάσουν τη ρητορεία των ΜΜΕ και της Δεξιάς, αλλα επέλεξαν να μην το κάνουν. Γιατι; Θεωρούν ότι το θέμα δεν τους αγγίζει;; Μικροκομματισμός επιπεδου ΚΚΕ; Περί άλλων τυρβάζουν (καρεκλών στο νέο σκηνικό); Ρητορικά τα ερώτηματα (και μάλλον δεν θέλω να ξέρω και την απάντηση…).
Τέλος, απουσίασαν εκκωφαντικά οι λεγόμενοι «πνευματικοί άνθρωποι» της χώρας. Ο άλλοτε λαλίστατος Αλιβιζάτος που είναι; Όλοι αυτοί οι ηθοποιοί , τραγουδιστές και καθηγητές που τρέχαν για την υποψηφιότητα Καμίνη που χάθηκαν; Φόρτωσαν το βάρος στον Καμίνι και μην τους είδατε;…
Από το πρωί σκεφτομαι ότι… «Αν όχι τώρα, ποτε; Αν όχι εμείς, ποιοι;»
πολλούς χαιρετισμούς,
ΑΠ
ΥΓ: Και μονο το γεγονός ότι οι απεργοί πεινας κατέληξαν στο κτίριο ενός ιδιώτη, λέει τα πάντα…
Σε ό,τι αφορά τους πανεμπιστημιακούς δασκάλους http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=381171&dt=28/01/2011. Νομίζω πως είναι πρόβλημα να λένε μόνο «αυτά» και όχι και τα «άλλα». Από εκεί και πέρα, το μεταναστευτικό φοβάμαι ότι θα είναι διαρκώς το θέμα όπου όλοι θα συμφωνούν ότι διαφωνούν και όπου θα ρίχνουν τη μπάλα όσο θα δυσκολεύει το παιχνίδια αλλού. Αυτό που ήταν απίστευτο αυτές τις μέρες ήταν τα κανάλια. Εκτός κάθε ελέγχου, πέρα από κάθε προηγούμενο. Διαμορφώνουν το νέο σκηνικό και κάποιοι κάνουν ό,τι μπορούν να τους διαυκολύνουν.
Να θυμόμαστε αυτές τις υπογραφές, που ορίζουν το κτίριο της Νομικής Σχολής ως «χώρο συμβολικό του αντιδικτατορικού αγώνα» και παράλληλα το υποβαθμίζουν ως χώρο που εκδιώκει τους Ικέτες –και το Δίκαιο τελικώς.
Ευχαριστώ για το κείμενο, δεν το είχα δει. Πάντως το συμπέρασμα είναι ότι τους μετανάστες ούτε και οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι «τους θέλομεν»…
Πέραν αυτού, θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η τακτική των «συνοδοιπόρων» διευκολύνει τα ΜΜΕ (αν αυτό εννοείς)… αλλα ποιος είναι ο αντίλογος στη λαίλαπα των ΜΜΕ και της Δεξιάς, ποια είναι η «υπεύθυνη πολιτική» που θα ήταν ανεκτή και εντός του Πανεπιστημιου;
Επειδή είδα έναν φίλο πιο πάνω να μιλά για ‘πνευματικούς ανθρώπους’, να πω το εξής μια και τυχαίνει να κινούμαι στον χώρο της κοινωνικής και πολιτικής σκέψης, καθώς και της φιλοσοφίας. Γνώρισα κάποιους που θα μπορούσαν να φέρουν τον τίτλο του σκεπτόμενου, όπως επί παραδείγματι, σε ένα συνέδριο στη Νάπολι της Ιταλίας τον προαναφερόμενο Νίκο Αλιβιζάτο, ανιψιό του Γιώργου Θεοτοκά. Σε διάφορα άλλα συνέδρια, συμπόσια εντός και εκτός Ελλάδας ήρθα σε επαφή με ανθρώπους μορφωμένους, σκεπτόμενους, ανήσυχους. Διαπίστωσα όμως στην πορεία ότι και στον χώρο του ας πούμε ‘πνεύματος’, κατ’ επέκταση και στον χώρο του βιβλίου (δυστυχώς), κυριαρχεί ό, τι και σε άλλους χώρους στην Ελλάδα: το pr (οι δημόσιες σχέσεις, ελλείψει πραγματικών ανθρώπιων σχέσεων). Γνώρισα αξιολογότατους ανθρώπους που ήθελαν να χρησιμοποιήσουν όχι μόνο εμένα αλλά και όποιον έβρισκαν μπροστά τους σαν σκαλοπάτι, για να μπουν στο όποιο σύστημα είναι αυτό που σε κάνει ‘επώνυμο’ διανοητή. Και αυτό το βρήκα θλιβερό, ιδίως για έναν τέτοιο χώρο – το να πασχίζεις να γίνεις κρατικοδίαιτος ή… παρεοδίαιτος.
Γεράσιμος Χαριτόπουλος
«Σε διάφορα άλλα συνέδρια, συμπόσια εντός και εκτός Ελλάδας ήρθα σε επαφή με ανθρώπους μορφωμένους, σκεπτόμενους, ανήσυχους. Διαπίστωσα όμως στην πορεία ότι και στον χώρο του ας πούμε ‘πνεύματος’, κατ’ επέκταση και στον χώρο του βιβλίου (δυστυχώς), κυριαρχεί ό, τι και σε άλλους χώρους στην Ελλάδα: το pr (οι δημόσιες σχέσεις, ελλείψει πραγματικών ανθρώπιων σχέσεων). Γνώρισα αξιολογότατους ανθρώπους που ήθελαν να χρησιμοποιήσουν όχι μόνο εμένα αλλά και όποιον έβρισκαν μπροστά τους σαν σκαλοπάτι, για να μπουν στο όποιο σύστημα είναι αυτό που σε κάνει ‘επώνυμο’ διανοητή. Και αυτό το βρήκα θλιβερό, ιδίως για έναν τέτοιο χώρο – το να πασχίζεις να γίνεις κρατικοδίαιτος ή… παρεοδίαιτος»
Πάντως, όσοι γνωρίζουν τον Αλιβιζάτο έστω και λίγο θα γελούσαν ή θα λυπόνταν με την υπόνοια ότι μπορεί κάποιος να έχει τέτοια άποψη γι’ αυτόν. Αυτό που περιγράφετε υπάρχει αλλά η εξειδίκευσή του σε πρόσωπα θέλει πολλή προσοχή. Ειδικά για δασκάλους με όλη τη σημασία της λέξης.
Μα δεν εννοούσα τον κο Αλιβιζάτο! (Τελικά, όταν είσαι εκτός συστήματος όχι μόνο απομονώνεσαι, αλλά και παρεξηγείσαι εύκολα:) Όπως και να ‘χει, mea culpa αν άφησα λάθος εντυπώσεις να δημιουργηθούν. Ο κος Νίκος από το λίγο που έτυχε να γνωρίσω τόσο τον ίδιο όσο και (λίγο περισσότερο)την κα Λιλή τη μητέρα του (απίστευτος άνθρωπος:), αντιπροσωπεύουν θα έλεγα φωτεινές εξαιρέσεις στην παντοδυναμία του pr ως τρόπου και προτάγματος ζωής στον πανεπιστημιακό και ‘πνευματικό’ χώρο.
Υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχοί!
Είχαν αρκετούς καλούς λόγους τα επιτελεία της αστικής τάξης και η κυβέρνησή τους όταν εκτίμησαν, ότι η απεργία πείνας των μεταναστών στη Νομική δίνει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια συνολική σύγκρουσή με το τμήμα εκείνο, της κοινωνίας συνολικά και της αριστεράς ειδικά, που επιμένει (έστω και με αδυναμίες) να αντιστέκεται.
Σε αντίθεση με το μεγάλο κομμάτι του δικού μας στρατοπέδου ο αντίπαλος έχει καταλάβει από καιρό ότι μια σύγκρουση είναι αναπόφευκτη και ετούτο υπαγορεύεται από απλό ρεαλισμό. Και όχι γενικά για το ακαθόριστο μακρινό μέλλον, αλλά άμεσα, στους επόμενους μήνες. Μια σύγκρουση για την οποία η κυβέρνηση προετοιμάζεται (ιδεολογικά, πολιτικά, νομικά, επιχειρησιακά). Με αφορμή την απεργίας πείνας των μεταναστών εκτιμά ότι θα μπορούσε να δώσει τη σύγκρουση -προκαταβολικά και προληπτικά- σε ένα γήπεδο καλά προετοιμασμένο. ανάγνωση του υπολοίπου »
Είναι απαράδεκτο ότι όλοι ασχολήθηκαν με το ζήτημα του ασύλου (έχει γίνει πλέον γραφικό) και κανένας με τους ίδιους τους μετανάστες. Κατά την γνώμη μου υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος που έγινε αυτό καθώς και όλα όσα αναφέρεις στο άρθρο σου. Ας υποθέσουμε ότι την επόμενη φορά θα γίνει μία κατάληψη της νομικής ή άλλων σχολών από άνεργους, που τελείωσαν την συγκεκριμένη σχολή και δεν βρίσκουν δουλειά ή αμοίβονται εξαιρετικά χαμηλά. Πάλι θα υπονομευθεί το αίτημα τους και θα αρχίσουν οι ίδιες συζητήσεις με τους εκπροσώπους του συστήματος, να ωρίονται υπέρ της νομιμότητας. Γιατί λοιπόν θα πρέπει να πάρουμε σοβαρά όλους αυτούς τους τύπους ; Υπερασπίζονται, με το αζημίωτο, ένα σάπιο σύστημα που η μόνη σχέση που έχει με την δημοκρατία είναι η σχέση που έχει ο μπιντές με την γλυπτική. Γιατί να τους φοβηθούμε ή να ανυσηχούμε για την επίδραση των απόψεων τους ; Το χάσμα μεταξύ των απόψεων τους και των απόψεων της πλειοψηφείας των ελλήνων έχει μεγαλώσει τόσο πολύ που κρύβονται και κυκλοφορούν με μπράβους. Το μοναδικό τους καταφύγιο είναι η ασφάλεια των τηλεοπτικών στούντιο. Μόνο εκεί εκφράζονται. Η αριστερά οφείλει να ξεβολευτεί και να συμπορευθεί χωρίς δογματισμούς με τους βάναυσα εκμεταλευόμμενους ανθρώπους έλληνες ή μετανάστες, ακόμη και αν κάνει κάποια λάθη …
Για το ίδιο θέμα, σε παραπλήσιο πνεύμα
http://kokkinometerizi.blogspot.com/2011/01/blog-post_28.html